Figa

Nunca cuspas cara arriba
Que todo tende a caer-e
Para falar faltas doutros
Ninghunha en ti ha de haber-e

Marmuras sempre de min-e
Marmuras de min e doutros
No inferno tes unha cama
Para te deitar un pouco

Atende do teu primeiro
Que nunca se perde ninghuén-e
Pérdese por marmurar-e
Da vida de cadaquen-e

Pérdese por marmurar-e
Da vida de cadaquen-e
Atende do teu primeiro
O dos demais non é (o dos demais non é teu)

Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé (o dos demais non é teu)

Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé

Anque de min dighan, dighan
Anque de min dighan ben
Anque de min dighan, dighan
Eu non digho de ninghuén

Anque de min dighan, dighan (marmurar de min e doutros)
Anque de min dighan ben
Anque de min dighan, dighan (marmurar de min e doutros)
Eu non digo de ninghuén

Non teñas tanta amarghura
Nun corpiño tan pequeno
Vaiche vaiche podrecendo
Até acabar falmaguento

Vaite de aí, rexoubeiro
Rexoubar á túa casa
Se na miña casa hai fume
Na túa queima que abrasa

Atende do teu primeiro
Que nunca se perde ninghuén-e
Pérdese por marmurar-e
Da vida de cadaquen-e

Pérdese por marmurar-e
Da vida de cadaquen-e
Atende do teu primeiro
O dos demais non é (o dos demais non é teu)

Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé

Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé
Ay, lerelé-lerelé

Anque de min dighan, dighan
Anque de min dighan ben
Anque de min dighan, dighan
Eu non digho de ninghuén

Anque de min dighan, dighan (marmurar de min e doutros)
Anque de min dighan ben
Anque de min dighan, dighan (marmurar de min)
Eu non digho de ninghuén