Bekle
Ozan Colakoglu, Umit Sayin
Kanadı kâbus taşır
Zemheri kanında dolaşır
İşler diline, donar kalır (kalır)
Ardında ümidi yorgun
Geceyi sürgün bırakır
Korkulu yüz güne karışır (karışır)
Bekleyiş sonsuz ölüm gibi
İstersin gün yarın olsun
Yaban kalmasın gülün
Gözlerin sevinçli kalsın
Bekle
Bekle
Bekle
Bekle, beni bekle
Geleceğim
Bekle, beni bekle
Döneceğim
Güneşim tenini sararken
Huzurlu bahçesinde cennetin
Neşeli çocuklar gördüm
Yüzleri rengârenk çiçekti
Kamaştı gözlerim, oh
Bekle, beni bekle
Geleceğim
Dağlarda nehirlerim coşarken
Bekle, beni bekle
Döneceğim
Güneşim tenini sararken
Bekle, beni bekle
Geleceğim
Dağlarda nehirlerim coşarken
Güvendesin, benimlesin, göreceksin
Ölesiye seni seveceğim
Bekle