Y Ffordd

Bob dydd rwyÂ'n codi oddi ar y llawr
Er bod y byd Â'maÂ'n mynnu Â'nharo fi lawr;
Dro ar ôl tro y fi syÂ'n teimloÂ'r loes
RwyÂ'n troi a ffoi rhag ofnau hyd fy oes

Glaw ar y briffordd, taran uwch fy mhen
A golauÂ'r dydd yn diflannu oÂ'r nen

Gweld y ffordd yn agor i fyny oÂ'm blaen
Olwynion ar dân wrth deimloÂ'r straen
Gweld y ffordd yn agor i fyny oÂ'm blaen
AÂ'r unig beth IÂ'm rhwystro yw fÂ'ofnau hun

Dau olauÂ'm llygaid yn archwilioÂ'r nos
AÂ'r gwynt yn udo drwy bob twll a ffos
Rhywbeth yn mynnu cadw cwsg i ffwrdd
Rhywbeth, neu rhywun; Â… rhaid inni gwrdd

MaeÂ'r ffordd heno yn fflamau dan fy nhraed
AÂ'r tân yn llosgiÂ'n ddwfn yn fy ngwaed.

Gweld y ffordd yn agor i fyny oÂ'm blaen
Olwynion ar dan wrth deimloÂ'r straen
Gweld y ffordd yn agor i fyny oÂ'm blaen
AÂ'r unig beth IÂ'm rhwystro yw fÂ'ofnau hun

ByddaÂ' iÂ'n iawn pan ddawÂ'r ffordd yn glir
ByddaÂ' iÂ'n iawnÂ…

Gweld y ffordd yn agor i fyny oÂ'm blaen
Olwynion ar dan wrth deimloÂ'r straen
Gweld y ffordd yn agor i fyny oÂ'm blaen
AÂ'r unig beth IÂ'm rhwystro yw fÂ'ofnau hun