Κάτι να σου πω

Λαθρεπιβάτησ απ’ τη χώρα των ονείρων
Ήρθεσ ξανάρθεσ μα δεν έφτασεσ ποτέ
Ήτανε μάησ και λουλούδια μαραμένα
Μοσχοβολούσανε στο βάζο του καφέ

Βούλιαξεσ μέσα στισ παλιέσ φωτογραφίεσ
Κι είδεσ το μέλλον σου σαν να’ τανε προχθέσ
Μέτρησεσ όλεσ σου τισ μέρεσ και τισ νύχτεσ
Κι είδεσ πωσ λείπαν από μέσα σου οι μισέσ

Και δεν πρόλαβα ποτέ κάτι να σου πω

Κάτι να σου πω κάτι να σου πω δεν πρόλαβα
Πόσο σ’ αγαπώ πόσο σ’ αγαπώ δεν πρόλαβα
Πόσο σ’ αγαπώ

Αποκοιμήθηκεσ με τ’άστρα μαξιλάρι
Και μια νεράιδα σε αγκάλιασε σφιχτά
Χάθηκεσ μέσα σ’ένα κόκκινο φεγγάρι
Και σε κατάπιε μια θάλασσα βαθιά

Πετσούσαν γύρω σου ψεύτικεσ πεταλούδεσ
Κι έπεφτε πάνω σου μια άρρωστη βροχή
Και κάτι άγγελοι με βρωμικεσ φτερούγεσ
Σβήνανε ότι κατά λάθοσ είχεσ δει

Και δεν πρόλαβα ποτέ κάτι να σου πω

Κάτι να σου πω κάτι να σου πω δεν πρόλαβα
Πόσο σ’ αγαπώ πόσο σ’ αγαπώ δεν πρόλαβα
Πόσο σ’ αγαπώ