Сәби
Тағы көрем,тағы күлем,сүрінем
Есім кетіп мың өліп бір тірілгем
Мен қалдырған өткен шаққа
Көзім жетпей қайта-қайта ілінем
Он алтымда болдым куә қылмысқа
Біреу айтты қойшы болды тырмыспа
Сөйлей бер тілің болса тым қысқа
Киінгендер өмірлерің тынышпа
Қайғырмаңдар бұл сәбиді өлді деп
Жас қызыл гүл мезгіл жетпей солды деп
Бақыты жоқ сорлы ата-ананың
Жанар жанбас шамшырағы сөнді деп ей сөнді деп
Шексіз ойдың шетімен,
Қызың кеткен бетімен,
Айдалада адасқан,
Тұншыққан жасқа жетім мен,
Мен есалаң,мен нәресте үміт жоқ
Көзімдегі отыма жылынатын адам көп
Ана шыңның басында
Көрінеді бір шырақ
Дәмі жоқ көздің жасында
Айтуға демің жоқ бірақ
Көмілген жерге мың сұрақ
Сен тұрсың не сұрап?
Сен тұрсың не сұрап?
Қайғырмаңдар бұл сәбиді өлді деп
Жас қызыл гүл мезгіл жетпей солды деп
Бақыты жоқ сорлы ата-ананың
Жанар жанбас шамшырағы сөнді деп ей сөнді деп