Agnosti Agapimeni
Ήταν τα μάτια σου σαν ραγισμένο τζάμι
Γυαλί που μου 'κοβε κομμάτια την καρδιά
Κι όπωσ με κοίταγεσ ένα βαθύ ποτάμι
Στα στήθια κύλαγε γλυκό σαν μαχαιριά
Άγνωστη αγαπημένη
Λυπημένη σαν παιδί
Στην ψυχή μου κάτι μένει
Άγνωστη αγαπημένη
Και σε τραγουδεί
Όσο σ' αγάπησα ποτέ δε θ' αγαπήσεισ
Πολύ σ' αγάπησα θλιμμένη παναγιά
Κι ύστερα χάθηκεσ μα μέσα μου θα ζήσεισ
Χαμένο βότσαλο που κρύβει η αμμουδιά
Άγνωστη αγαπημένη
Λυπημένη σαν παιδί
Στην ψυχή μου κάτι μένει
Άγνωστη αγαπημένη
Και σε τραγουδεί