Στης ζωής μου τις στράτες

Ποτέ πια ξανά
Στα τρελά σου φιλιά που σκοτώνουνε
Σε ένοχα βράδια
Που ανάβουν φωτιέσ στην καρδιά

Σε κάτι στιγμέσ
Και σε νύχτεσ που δεν ξημερώνουνε
Στιγμέσ που σε νιώθω
Χαμένη σε ξένη αγκαλιά

Και στου σαλεμένου μου μυαλού
Τώρα την άκρη
Μυστικά κυλάει ένα δάκρυ
Γίναν όλα σκόνη πια και στάχτη καίγομαι
Δεν υπάρχουν αγάπεσ
Στησ ζωήσ μου τισ στράτεσ
Όλα ψευτιά κι αυταπάτεσ όλα πια
Δεν υπάρχουν αγάπεσ
Κι οι αναμνήσεισ φευγάτεσ
Όνειρα λαθρεπιβάτεσ τώρα πια

Ποτέ πια ξανά
Μη μιλήσεισ για βράδια που φύγανε
Και μη προσπαθείσ να με πείσεισ
Με λέξεισ φτηνέσ

Χιλιάδεσ γιατί
Στην καρδιά τόσεσ νύχτεσ μου πήρανε
Και ότι κι αν λεσ είναι αργά
Δεν γυρίζω στο χθεσ

Και στου σαλεμένου μου μυαλού
Τώρα την άκρη
Μυστικά κυλάει ένα δάκρυ
Γίναν όλα σκόνη πια και στάχτη καίγομαι
Δεν υπάρχουν αγάπεσ
Στησ ζωήσ μου τισ στράτεσ
Όλα ψευτιά κι αυταπάτεσ όλα πια
Δεν υπάρχουν αγάπεσ
Κι οι αναμνήσεισ φευγάτεσ
Όνειρα λαθρεπιβάτεσ τώρα πια