Cxxii

Vixdum finierat, cum fulgure rupta corusco
Intremuit nubes elisosque abscidit ignes
Subsedit pater umbrarum, gremioque reducto
Telluris pavitans fraternos palluit ictus
Continuo clades hominum venturaque damna
Auspiciis patuere deum
Namque ore cruento deformis Titan
Vultum caligine texit
Civiles acies iam tum spirare putares
Parte alia plenos extinxit Cynthia vultus
Et lucem sceleri subduxit. Rupta tonabant
Verticibus lapsis montis iuga, nec vaga passim
Flumina per notas ibant morientia ripas
Armorum strepitu caelum furit et tuba Martem
Sideribus tremefacta ciet, iamque Aetna voratur
Ignibus insolitis, et in aethera fulmina mittit
Ecce inter tumulos atque ossa carentia bustis
Umbrarum facies diro stridore minantur
Fax stellis comitata novis incendia ducit
Sanguineoque recens descendit Iuppiter imbre
Haec ostenta brevi soluit deus
Exuit omnes quippe moras Caesar