Mokerslagen

Een groot feest, het duurt al jaren
Button-jas, groene haren
Dag of nacht, het maakt geen flikker uit

Uit, uit - ik lach jij huilt
Kan het jou niet schelen hoeveel leed hierachter schuilt
In, in - de band pakt in
Zie jij het niet meer zitten zonder vriend en geen vriendin
Aan, aan - het licht gaat aan
Hoe hoog jij ook wilt springen, je eindigt onderaan
More, more - toe ga nou door
De werkelijkheid verdwijnt als ik geen mokerslagen hoor

Witte geesten, wild als beesten
Bedwelmd door Heineken, ik denk de meesten
Je loopt en kijkt vertwijfeld in het rond

Bont, bont - alles draait nu rond
Ik wou dat ik wou stoppen om te weten waar ik stond
Blank, blank - wanneer verdwijnt de stank
Van koffie, nicotine, mayonaise en van drank
Stop, stop - de band hield op
Je kan het niet geloven want die dreun blijft in je kop
More, more - toe ga nou door
De werkelijkheid verdwijnt als ik geen mokerslagen hoor

Als jij niet leeft, dan wil je slapen
Voor die leegheid is geen wapen
De mokerslag, die wekt je net op tijd

Tijd, tijd – identiteit
Zijn er nog grenzen die je niet overschrijdt
Niets, niets - verdoezelt nog de kitsch
Van een overdosis onmacht getransformeerd tot heilig iets
Halt, halt - als het je niet bevalt
Dan ben ik zo de deur uit en maak mezelf 'kalt'
More, more - toe ga nou door
De werkelijkheid verdwijnt als ik geen mokerslagen hoor