Za długo czekałam

Nie wiem ile lat minęło odkąd zapomniałam Cię
Słucham teraz śpiewu ptaków, słucham szumu liści drzew
Czy minęło czasu tyle, żebym mogła dalej iść?
I czy wystarczy drogowskazów, żeby własną drogę śnić?
Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień
Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię
Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień
Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię
Lecz nie da się
Oddech łapać – tak, to wiem
Wdech i wydech, wydech i wdech
Dziury łatać – strach i gniew
Zrozumieć, wybaczać, odpuszczać, darować
Wyciągnąć ręce, zaczynać od nowa
Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień
Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię
Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień
Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię
Rozstać się – jedyne co zostało mi (co zostało mi)
Płomień już dawno się skończył tlić (skończył tlić)
Głową w mur nie można całe życie bić (całe życie bić)
Czasem sen lepiej by się przestał śnić
(co zostało mi)
(nową drogę śnić)
(co zostało mi)
(nową drogę śnić)