นิมมานซอย 9
แปลกใจจริงจริงไม่รู้ว่าเพราะอะไร
อยู่อยู่ก็เหงาขึ้นมาเหมือนกำลังคิดถึงใครสักคน
อยู่บนถนนที่เราทั้งสองเคยเดินด้วยกัน
ภาพความทรงจำของฉันและเธอก็ย้อนคืนมาอีกครั้ง
เป็นเพราะฝนหรือเปล่าหรือลมและอากาศหนาว
ที่ทำให้ความเงียบเหงาก่อตัวในใจของฉันอยู่ตอนนี้
ลมอะไรที่พัดเอาความคิดถึงเธอมาในวันที่เธอจากไปแล้ว
เธอจากไปแล้ว
ทำได้เพียงส่งยิ้มให้เธอผ่านความทรงจำในวันที่ไม่มีเธอแล้ว
ไม่มีอีกแล้ว
อาจจะเป็นเพราะฉันเองที่ยังลืมเธอไม่ได้
ตรงมุมถนนที่เราเมาด้วยกัน
เธอจับมือฉันและให้สัญญาว่าจะไม่ไปไหน
เป็นเพราะฝนหรือเปล่าหรือลมและอากาศหนาว
ที่ทำให้ความเงียบเหงาก่อตัวในใจของฉันอยู่ตอนนี้
ลมอะไรที่พัดเอาความคิดถึงเธอมาในวันที่เธอจากไปแล้ว
เธอจากไปแล้ว
ทำได้เพียงส่งยิ้มให้เธอผ่านความทรงจำในวันที่ไม่มีเธอแล้ว
ไม่มีอีกแล้ว
คงต้องยอมรับความจริงว่ายังลืมเธอไม่ได้
ไม่รู้บังเอิญหรือว่าฉันตั้งใจ
ที่เดินกลับมาและยืนอยู่ตรงนี้
หรือว่าหัวใจฉันยังหวัง
แค่เพียงสักนาทีที่จะได้เจอเธออีกครั้ง
ทำได้เพียงส่งยิ้มให้เธอผ่านความทรงจำในวันที่ไม่มีเธอแล้ว
ไม่มีอีกแล้ว
ลมอะไรที่พัดเอาความคิดถึงเธอมาในวันที่เธอจากไปแล้ว (คิดถึงเธอ)
เธอจากไปแล้ว
ทำได้เพียงส่งยิ้มให้เธอผ่านความทรงจำในวันที่ไม่มีเธอแล้ว (ยังคิดถึงเธอ)
ไม่มีอีกแล้ว
คงต้องยอมรับความจริงว่ายังลืมเธอไม่ได้จริงจริง