Avcı

Avcı yüklü çıktı avına sırtında kurşunla dolu bir çanta
Tüfeğini kaldırdı baktı gözünü menzile dayadı
Ayağında kara botlar yüreğinde taş parçası
Köpekleri önden saldı çalıları yara yara yolu aldı
Kaba saba haki bir yelekle göğsünü korumaya aldı
Orman açıldı kutsal bir armağan gibi. Hırslı ve sersem yürüdü korkunç yaratıklar gibi
Kestane gürgen palamut altı yaprak üstü bulut
Dere kıyısında anemonlar
O gün çiçek açmıştı tüm kızlar
Avcı kör topal devam etti
Ne yasa bildiyse ihlal etti
Ne güzel gördüyse heba etti
Bir de sorma ne havalı pozlar
Menzilde göründü bir ceylan
Kükredi orman dağıldı kuşlar
Belki kaydı bir kaç yıldız
Nefesler tutuldu uğultu devam etti
Avcı sarıldı tüfeğine ateş etti
Ceylan ürkek zarif narin (nazik)
Bastı ince bacaklarını toprağa
Varlığı nezaketini yaydı
Tüm orman ona ihsan etti
Kahverengi tonlar ve beyaz bir soluk. Bakışından aktı gitti bir kaç bin oluk sevda
Kükredi orman dağıldı kuşlar
Kırmızıya kesildi tüm ağaçlar yasa büründü
Bulutlar ağlamaya devam etti
Kızlar şarkı söyledi
Benim senin gibi oğlum yok
Seni ben doğurmadım
Buradan canlı çıkış yok
Ava giden avlanır