Stin Agalia Tou Pirea

Δεσ πώσ μ' έβγαλε ο δρόμοσ μου
Κι έφτασα μια νύχτα μόνοσ μου
Μέσα απ' τα στενά του πειραιά
Στην παλιά μασ γειτονιά

Στο περίπτερο η αγγελική
Ήταν τόσο διαφορετική
Η πλατεία άδεια από παιδιά
Ψύχρα μόνο κι ερημιά

Στου πειραιά τη γειτονιά
Που μ' αγαπούσεσ μια φορά

Αναμνήσεισ μου ερείπια
Μεσ στην αγκαλιά του πειραιά
Αναμνήσεισ μου φαντάσματα
Στησ ζωήσ μου τα χαλάσματα

Του σπιτιού η όψη σκοτεινή
Έβαλα στην πόρτα το κλειδί
Το παρόν σε αντιπαροχή
Έλεγε η επιγραφή

Στου πειραιά τη γειτονιά
Που μ' αγαπούσεσ μια φορά

Αναμνήσεισ μου ερείπια
Μεσ στην αγκαλιά του πειραιά
Αναμνήσεισ μου φαντάσματα
Στησ ζωήσ μου τα χαλάσματα