Thimame

Ξέχασεσ αλήθεια τότε που ήσουν μόνη
Που είχεσ χάσει από τα χέρια σου το τιμόνι
Τα παντζούρια σου κλειστά και το κινητό σου
Πεταμένο στη γωνιά σαν τον εαυτό σου
Ξέχασεσ τισ ώρεσ που γίνονταν σφαίρεσ
Πωσ δεν έβγαινεσ από το σπίτι μέρεσ
Ξέχασεσ τισ κυριακέσ τησ μελαγχολίασ
Και τη μοναξιά κάποιασ συναυλίασ

Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεισ
Να φεύγεισ τη νύχτα και μαζί να με παίρνεισ
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγεσ και η ψυχή σου το τρένο
Σκοτάδι οι ράγεσ και η ψυχή σου το τρένο

Ξέχασεσ την παγωνιά που είχε τον χειμώνα
Και την αγκαλιά που είχεσ για κρυψώνα
Τι να πρωτοθυμηθώ απ'όλα για σένα
Περασμένα είναι απλώσ και ξεχασμένα

Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεισ
Να φεύγεισ τη νύχτα και μαζί να με παίρνεισ
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγεσ και η ψυχή σου το τρένο
Σκοτάδι οι ράγεσ και η ψυχή σου το τρένο

Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεισ
Να φεύγεισ τη νύχτα και μαζί να με παίρνεισ
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγεσ και η ψυχή σου το τρένο

Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεισ
Να φεύγεισ τη νύχτα και μαζί να με παίρνεισ
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγεσ και η ψυχή σου το τρένο
Σκοτάδι οι ράγεσ και η ψυχή σου το τρένο