สายธารที่หวนคืน

เหม่อดูแม่น้ำไหลไป พัดพาดวงใจล่องลอย
หยดน้ำตาร่วงผล็อยไม่รู้ตัว ก็อยู่ห่างไกลเหลือเกิน
กับวันคืนผืนดิน ทิ้งบ้านเกิดมาทำกินยังต่างแดน

พลัดพรากมานานหลายปีมีสิ่งดีดีทดแทน
ชดเชยความแร้นแค้นในหนหลัง
แต่ยังคำนึงถึงกันคงอยู่ในฝันมิวาย
วันหนึ่งจะกลับไปซบไอดิน

ชั่วชีวิตเรา ไม่เคยนึกเลย
บ้านเมืองของเรา จะโศกเศร้าถึงปานนี้
คลื่นยักษ์พัดน้ำตา อันดามันไร้ปรานี
แต่น้ำใจและใยดี กลับก่อตัวดุจสายธาร

คงไม่อาจทนฝืนใจ จะกลับไปเยี่ยมเยือน
ซับน้ำตาที่เปื้อนด้วยมือเรา
ขอฝากแม่น้ำสายใย บอกคนไทยช่วยกัน
หลั่งไหลดังสายธารที่หวนคืน

Send to message by the moon
And tell all countryman
To come on home just like the river flow back home
Flow back home

Flow back home