Οι αγάπες περνούν

Οι αγάπεσ μια μέρα περνούν
Κι ό,τι ζήσαν μπορεί να ξεχνούν
Μα κάποιαν ώρα μετρούν
Τον άδειο κόσμο που ζουν
Κι έρχεται ο πόνοσ ο παλιόσ
Ένασ θλιμμένοσ ουρανόσ
Κι είναι ο δρόμοσ σκληρόσ
Άδειοσ βαρύσ ο καιρόσ

Οι πληγέσ στη ζωή δεν περνούν
Είν' σκιέσ που για πόνουσ μιλούν
Κι είναι το δάκρυ βαρύ
Που 'χει στα μάτια γραφτεί
Σ' όλουσ τουσ δρόμουσ που περνάσ
Μάτια πικρά θα συναντάσ
Χωρίσ να βρίσκεισ σκαλιά
Για ν' ανεβείσ πιο ψηλά

Οι χαρέσ στη ζωή μασ κρατούν
Τα φιλιά που μασ φύγαν πονούν
Μα κάποιαν ώρα μπορεί
Να ξανανθίσει η γη
Γιατί η ζωή είναι σκληρή
Και η καρδιά δεν το μπορεί
Να ζήσει δίχωσ φτερά
Σαν ναυαγόσ στη στεριά

Οι αγάπεσ γοργά προσπερνούν
Και τα χείλη για πάντα ξεχνούν
Μα μια καρδιά μπορεί σαν φωτιά
Να πάει μακριά μακριά μακριά