Τρεις Ρόζες (Το τέλος του ονείρου)
Τρεισ ρόζεσ ζήσαν μια φορά
Η κάθε μία χωριστά
Κι όλεσ μαζί μου ψάλανε
Αρχαίεσ ωδέσ του ομήρου
Μου σφράγισαν την πόρτα μου
Στο τέλοσ του ονείρου
Την ερημιά μου σφράγισε ο καιρόσ
Μ' άρπαξε μέσα του ο λαόσ
Κι ήρθαν τα αίματα
Πάθη και ψέματα
Μ' άφησε μόνη ο θεόσ
Απλώνει χιόνι στο στρώμα μου
Άδειο το σώμα μου
Έσβησε μέσα μου το φωσ
Κάθε βράδυ με φωνάζει
Και ξαπλώνει δίπλα μου νεκρόσ
Είναι ο άντρασ μου
Είναι ο γιοσ
Μα δεν ξέρω ποιοσ'
Με τα χέρια του
Στο λαιμό
Μου ξυπνάει παλιό καημό
Όλοι με λένε ρόζα μπλου
Μα όλοι κοιτάνε κάπου αλλού
Ίσωσ δεν ξέρουν να με βρουν
Κι εγώ δακρύζω κι απορούν
Αχ ρόζα μπλου αχ ρόζα μπλου
Εγώ είμαι εδώ κι εσύ 'σαι αλλού
Αχ ρόζα μπλου πού να σε βρω
Γι' αυτό δακρύζω κι απορώ
Σαν με βαφτίσαν ρόζα μπλου
Σ' ένα εκκλησάκι ενόσ γιαλού
Τ' αστέρια ανάψανε ψηλά
Μα εδώ όλα απόμειναν θολά
Σαν σε βαφτίσαν ρόζα μπλου
Σ' ένα εκκλησάκι ενόσ γιαλού
Τ' αστέρια ανάψαν σαν κεριά
Σ' αρπάξαν κι έφυγεσ μακριά
Ήρθανε μάγοι ήρθαν παιδιά
Και ξάπλωσαν στην αμμουδιά
Ήταν ωραία ήταν γυμνά
Μα δε με βρήκαν πουθενά
Ήρθα μαζί με τα παιδιά
Και ξάπλωσα στην αμμουδιά
Ήμουν γυμνόσ στα σκοτεινά
Μα δε σε βρήκα πουθενά
Κι έτσι ξεχνάν τη ρόζα μπλου
Και παν μακριά και παν αλλού
Είμαι σταγόνα του νερού
Είμαι το δάκρυ ενόσ μωρού
Μα δεν ξεχνώ τη ρόζα μπλου
Και πάω μακριά και πάω αλλού
Ψάχνω στη ρίζα του νερού
Να βρω σημάδι του καιρού
Τι περιμένεισ ρόζα μπλου
Εδώ στην άκρη του γιαλού
Εγώ είμαι εδώ και δε μιλάσ
Ποια μυστικά μεσ τη σιωπή σου φυλάσ
Έχω χαθεί σαν ρόζα μπλου
Σ' ένα πηγάδι του μυαλού
Εσύ κοιτάσ μα δε μιλάσ
Και σαν φεγγάρι στο ποτάμι κυλάσ
Πεσ μου τι ξέρεισ ρόζα μπλου
Για το μεράκι ενόσ τρελού
Έχει στα μάτια του αγκαλιέσ
Για ερωτευμένουσ και για φίλουσ φωλιέσ
Μη με φωνάζεισ ρόζα μπλου
Εγώ είμαι εδώ κι εσύ 'σαι αλλού
Χαμένη στισ ακρογιαλιέσ
Και ξεχασμένη σε γαλάζιεσ σπηλιέσ
Ήμουνα ρόδο χρώμα μπλου
Και με φωνάζαν ρόζα μπλου
Τώρα είμαι στάχτη απ' την αρχή
Θλιμμένη εικόνα στη βροχή
Ήμουν γυναίκα ήμουν παιδί
Όμωσ κανείσ δε μ' είχε δει
Κι από τη θλίψη ενόσ φιλιού
Έγινα η ρόζα η ρόζα μπλου
Είσαι παιχνίδι του μυαλού
Και σε φωνάζω ρόζα μπλου
Θα γίνω στάχτη στη βροχή
Να σε γεννήσω απ' την αρχή
Είσαι γυναίκα είσαι παιδί
Όμωσ κανείσ δε σ' έχει δει
Μα μεσ τη θλίψη του φιλιού
Θα σε θυμάμαι ρόζα μπλου