Στον καφενέ της Λεπενούς

Στον καφενέ τησ λεπενούσ
Τα βράδια με τουσ χωριανούσ
Παίζει κι αυτόσ πρεφίτσα
Που σε καιρούσ αλλοτινούσ
Τ' άνοιγαν πόρτεσ κι ουρανούσ
Του κόσμου τα κορίτσα

Ξηρόμερο και βάλτο
Περνάει τα γηρατειά
Αχ να 'ταν μ' ένα σάλτο
Να γίνουμε παιδιά

Στον καφενέ τησ λεπενούσ
Πώσ να το πιάσει ανθρώπου νουσ
Κι αυτόσ πωσ θα ξεπέσει
Που 'χε γυναίκεσ του πιστέσ
Τι κι αν δε θέλησε ποτέσ
Στεφάνι να φορέσει

Ξηρόμερο και βάλτο
Περνάει τα γηρατειά
Αχ να 'ταν μ' ένα σάλτο
Να γίνουμε παιδιά