Tjörnin
Einar Georg Einarsson, Þorsteinn Einarsson
Fyrir löngu fannstu litla tjörn
falin var hún milli trjánna
ein í þéttum skógi undurhrein
yfir hvolfdist loftið fagurbláa
þangað komu dýr og drukku vatn
djúpur var hinn helgi friður
sá mun ekki þurfa að sakna neins
er situr þar og horfir niður
en nú finn ég ekki leiðina heim
og hef tapað öllum blómunum
ég veit ég hefði átt að hlýða þér
og heldur fylgja öllum reglunum
sá mun aldrei þurfa að sakna neins
sem sáttur er við einfaldleikan tæra
og finna afdrep fyrir blómin sín
fegurð heimsins lætur andan næra
honum verður lífsins gata greið
hann getur þroskað eigin sálartetur
öðrum djúpa gleði gefur hann
og gerir allt svo miklu betur
en nú finn ég ekki leiðina heim
og hef tapað öllum blómunum
ég veit ég hefði átt að hlýða þér
og heldur fylgja öllum reglunum