Silwer de Lange
Die konsertina kerm al sy verlange
In die hande van Silwer de Lange
Hy't gespeel van die liefde
Maar hy was 'n eensame man
Ja ou Silwer hy't die pad alleen geloop
En gedwaal soos net 'n swerwer kan
Dalk 'n bottel in die hand om die wêreld se skerpkant
Weg te brand
Dis 'n geleende konsertina vir 'n arm man
Wat kon speel beter as 'n ander kan
As die Vyf Dagbrekers oor die radio grammofoon speel
O dan wonder ek baie oor jou Silwer
Daar's so baie wat ons twee kon deel
Maar die konsertina's nou sy weduwee
En sy hande het afgetree
O speel hom Silwer speel hom weer
Speel hom Silwer nog 'n keer
En die konsertina kerm verlange in die hande van Silwer
Silwer de Lange
En kom die paaie van die ou musikante
Aan die kruising van die hemel se rante
En 'n man hoef nie meer vir 'n sjieling
Op 'n dag te speel
En ek wonder hoe baie baie harte
Het ou Silwer in sy lewe gesteel
Maar die konsertina's nou sy weduwee
Hy't sy hart net vir haar gegee
En watter vrou het gekyk in jou oë so blou?
As jou vingers om die wheatstone se note vou
Wie't die hartseer man teen haar bors getroos?
Ja die wêreld's nog dieselfde ou Silwer
Hy's hard en hy's voos en hy's boos
Het jy alleen gespeel en musiek gemaak?
Toe jou hande aan die stilte raak
O speel hom Silwer speel hom weer
Speel hom Silwer nog 'n keer
En die konsertina kerm verlange in die hande van Silwer
Silwer de Lange
O speel hom Silwer speel hom weer
Speel hom Silwer nog 'n keer
En die konsertina kerm verlange in die hande van Silwer
Silwer de Lange