Dönmediğin Evin (feat. Daft)

Hayır ben değilim kaybeden, üzülmem
İnan bu gece yaşattığın her ne varsa sabreder, düşünmem
Seni hiç tanıyamadım, gözümden düşerken
Pek bi' mutluydun (di mi?), yine de kahreder üzülmen (beni)

Asla yıkamazsın deneme desem bile
Başka birine güldüğünde ağlar gecem bile
Sonra seven gider, içmekten başım dönerken
Sokağımın kuytusunda yanar her gün ecel bile

Bu gece yalnızlığıma savaş açtım
Bu gece sevmediğin beni tekrar baştan yarattım
Gittiğin gün ona aşklar yaşattın
Beni attığın o çukurlardan çıkmalıydım artık

VE BAŞARDIM, ama özlemedim değil
Bu caddeler tanır seni, gözlerim değil
Benim anlatacak çok şeyim var görmediğin için
Fakat anlamazsın ne halde bak dönmediğin evin

Bu evin her yanında hatıran var
Yıkık duvar, kırık kalp ve biraz paslı camlar
Benim vazgeçmekten başka bi' şansım da kalmadı
Bu yüzden uyumak için seçtiğim yer kaldırımlar

Bu evin her yanında hatıran var
Gitmek zorundayım, yoksa kaldıramam
Kafamı koyduğumda kokunu veren yaptığımdan korkuyorum
Bu yüzden acıtmıyor kaldırımlar

Üzülmem gerek çünkü kaybettim aklımı
Sen onla gülcen diye ben delirdim hak mı bu?
Herkesten beklerdim de senden hiç beklemezdim
Bi' dakka düşünmeden sildin attın hak mı bu?

Bunu, bana yapmaman gerekti
Bilmiyorum, belki de sana yapmamam sebeptir
Sonum, senin kalmaman demektir
Sana yazdığım son şiirse bunu saklaman gereksiz

Söyle, hala ne işin var rüyalarımda
Onunlasın, bu yüzden güyalarım var
Yüzünün her kıvrımı farksızken gün aymasından
Ölüme kadar duruyordun güya yanımda

Sanki hiçbir şey, her şeyimmiş gibi
Her şey eskisinden farklı, her şey eskimiş gibi
Bi' tek sen aynısın, değişmedin hiç (Lütfen)
Kendine iyi bak, çünkü ben beceremedim

Bu evin her yanında hatıran var
Yıkık duvar, kırık kalp ve biraz paslı camlar
Benim vazgeçmekten başka bi' şansım da kalmadı
Bu yüzden uyumak için seçtiğim yer kaldırımlar

Bu evin her yanında hatıran var
Gitmek zorundayım, yoksa kaldıramam
Kafamı koyduğumda kokunu veren yaptığımdan korkuyorum
Bu yüzden acıtmıyor kaldırımlar