Φύγε φύγε

Πισώπλατα δεμένα είναι τα χέρια μου
Γερά οι αναμνήσεισ τα κρατούν
Στον τοίχο γυρισμένα είναι τα μάτια μου
Εσένα που ξανάρθεσ να μη δουν

Φύγε φύγε φύγε
Αν ποτέ σου μια στάλα μ’ αγάπησεσ
Κοίτα κοίτα κοίτα
Τη ζωή μου κουρέλι κατάντησεσ

Βαριά φυλακισμένα είναι τα λόγια μου
Στο στόμα μου που αρνιέται να μιλά
Μια πέτρα η καρδιά μέσα στο στήθοσ μου
Την πέτρωσεσ και πια δεν αγαπά

Φύγε φύγε φύγε
Αν ποτέ σου μια στάλα μ’ αγάπησεσ
Κοίτα κοίτα κοίτα
Τη ζωή μου κουρέλι κατάντησεσ