1946 (Ο γερο-δάσκαλος)

Ο γερο δάσκαλοσ ποιοσ τον θυμάται
Τον ανεξύπνητο ύπνο κοιμάται
Τον ξενυχτάνε δυο χωριανοί

Οι νέοι σκόρπισαν στα καφενεία
Δυο τρεισ που πήγανε στην εκκλησία
Δε βγάλαν λόγο για τη θανή

Ο ψάλτησ βιαζόταν είχε βαφτίσια
Βουβά τον θάψανε στα κυπαρίσσια
Και τον ξεχάσανε πολύ καιρό

Ο δασοφύλακασ τον άλλο χρόνο
Κάρφωσε κάγκελα κι έφτιαξε μόνο
Με δυο σανίδια ένα σταυρό

Κάποιοσ αργόσχολοσ ειρηνοδίκησ
Βρήκε το κείμενο τησ διαθήκησ
Όπου διαβάσαμε το λόγο αυτό

Στον τάφο θα ‘θελα σαν θα πεθάνω
Πωσ ήμουν δάσκαλοσ να γράψουν πάνω
Και δίχωσ λάθη παρακαλώ