Εφτά ζωές
Thodoris Oikonomou, Paraskevas Karasoulos
Είναι κορμιά που μένουνε
Για πάντα σταυρωμένα
Κι άλλα που απομένουνε
Εξόριστα στη γη
Είναι κορμιά που ανθίζουνε
Στον ύπνο τουσ κρυμμένα
Κι εκείνα που ραγίζουνε
Στου άδη το φιλί
Εφτά ζωέσ το σώμα σου
Το γύρεψα στα ξένα
Το πόθησα το λάτρεψα
Το άπιαστο φιλί
Εφτά ζωέσ το σώμα σου
Ταξίδευε σε μένα
Στα όνειρα το γιάτρευα
Το ‘χανα στη ζωή
Είναι κορμιά που αλλάζουνε
Τισ νύχτεσ διχασμένα
Είναι κορμιά που μοιάζουνε
Δωμάτια κλειστά
Είναι κορμιά που ζύγωσαν
Το τέλοσ γιατρεμένα
Είναι κορμιά που ρίζωσαν
Και κάρπισαν βουβά