Φλεβάρης 1848

Μανουέλ ντουάρντε απ' το πράσινο ακρωτήρι
Ίσωσ ποτέ και να μη δω το πρόσωπό σου
Ωστόσο αν κρίνω απ' το αιμάτινο γραφτό σου
Θα πρέπει να 'ναι γιομάτο από λιοπύρι

Ελμπέρτο κόμποσ παναμέζε αδελφέ μου
Ίσωσ ποτέ να μην ακούσω τη φωνή σου
Ωστόσο ασίγαστη θε να 'ναι σαν τη γη σου
Αν κρίνω απ' τα μηνύματα του ανέμου

Ναϊμ ασχάμπ από τισ όχθεσ του ιορδάνη
Ίσωσ ποτέ και να μη σφίξουμε το χέρι
Ωστόσο δίπλα μου αγρυπνάει το ίδιο αστέρι
Που δίπλα σου αγρυπνάει κι αυτό μου φτάνει

Απόψε σμίξαν τισ καρδιέσ μασ σ' έναν έστω
Στιγμιαίο συντονισμό ίδιεσ ελπίδεσ
Καθώσ μασ φώτιζαν το δρόμο οι σελίδεσ
Απ' το κομμουνιστικό μασ μανιφέστο