Χρέος

Κι ύστερα πάλι ομοβροντία τα χαράματα
Διώχνοντασ απ' τα κυπαρίσσια τα σπουργίτια
Τα φορτηγά αυτοκίνητα γιομάτα αγωνιστέσ
Περνώντασ για τον τόπο τησ εκτέλεσησ
Κόβοντασ με τισ ρόδεσ στα δυο τον ήλιο
Περνώντασ για τον τόπο τησ εκτέλεσησ
Έμεινε πάλι πολύ σκόνη τ' απογεύματα
Η σκόνη που αφήνουν πίσω τουσ
Τα μαύρα φουστάνια των μανάδων
Καθώσ γυρνάνε απ' του αβέρωφ ή απ' του χατζηκώνστα
Ή από τα τμήματα των μεταγωγών
Οι μαύρεσ μανάδεσ με τα μαύρα φουστάνια
Με την καρδιά τουσ τυλιγμένη στο μαντίλι τουσ
Σαν ένα ξεροκόμματο ψωμί
Που δεν μπορεί να το μασήσει
Που δεν μπορεί να το μασήσει μήτε ο θάνατοσ