Το αχ που με λυτρώνει

Xέρι ποτέ δεν κίνησε
Λόγια ζεστά να γράψει
Πριν την καρδιά ο έρωτασ
Με στεναγμούσ τη βάψει

Οινόπνευμα το σκέρτσο σου
Το πίνω και μεθάω
Στον ουρανό του γέλιου σου
Απόψε περπατάω

Άσε με απόψε να στο πω
Το αχ που με λυτρώνει
Όταν κτυπάει ο έρωτασ
Κανένασ δε γλιτώνει

Σαν μουγκρητό σαν πρώτη αρχή
Κάτι με φέρνει πίσω
Και βγαίνει απ' τα στήθη μου
Φωνή που δεν ορίζω

Όταν ο στέλιοσ λέει αχ
Αναστενάζουν όλοι
Βάλε ν' ακούσουμε ξανά
Τισ μπάσεσ του μανώλη

Άσε με να στο πω κι εγώ
Στον τόνο που το πιάνω
Θα ‘ναι δικιά μου η φωνή
Εκείνουσ δεν τουσ φτάνω

Αχ
Σ' όλουσ τουσ τόνουσ ένα αχ