San Lorenzo
Hij is aan het eind gekomen van een prachtig leven
Hij sterft nog niet maar ach zijn krachten nemen af
Altijd gereisd heeft hij en heel veel opgeschreven
Over de landen die hij zag de mensen waar hij wat om gaf
Hij is fysiek niet meer in staat om te vertrekken
Toch reist hij nog wanneer hij zijn notities leest
Om al die plaatsen van destijds weer te ontdekken
Hij maakt zijn tochten weer opnieuw nu in zijn geest
Hij neemt vandaag de trein naar San Lorenzo
Waar hij zijn hart verloor een halve eeuw terug
Hij ruikt en ziet het allemaal weer in extenso
Hij voelt de hete middagzon weer op zijn rug
Hij voelt die ogen weer die volgen waar hij heen gaat
Hij ziet zichzelf weer als hij plotseling blijft staan
Hij hoort die stem weer die hem vraagt of hij alleen gaat
Of dat ze voortaan met z'n tweeën zullen gaan
En dan dat eerste oogcontact
En hoe zijn hand wordt vastgepakt
Vanaf die dag deden ze voortaan alles samen
Ze trokken samen op naar steeds een ander land
In het begin kenden ze enkel elkaars namen
Leerden elkaar hun eigen taal en deelden al hun proviand
En op den duur kenden ze ook elkaars geheimen
Er was geen ander waar hij zo vertrouwd mee was
Het valt voor hem dan ook nog altijd niet te rijmen
Wat hij die ochtend in dat afscheidsbriefje las
"Ik neem vandaag de trein naar San Lorenzo
Ik kan niet verder met je mee ik moet terug
Ik kan er niks aan doen vergeef me maar ik ben zo
Bedankt voor alles ik vergeet je niet zo vlug
Ik heb je alles wat ik geven kon gegeven
En jij gaf alles wat je geven kon aan mij
Maar ik gehoorzaam aan de wetten van het leven
En één daarvan luidt 'Alles gaat een keer voorbij'
Ik draag je mee in elke cel
Het ga je goed mijn vriend Vaarwel"
Hij zag wel in dat het geen zin had om te zoeken
En ging teleurgesteld maar weer alleen op pad
Hij trok de wereld door tot in de verste hoeken
Naar Buenos Aires Libanon naar Borneo en Stalingrad
Hij heeft zijn hart daarna nog dikwijls weggegeven
Maar nooit zo argeloos meer nooit meer zo naïef
Toch kijkt hij terug op een gevuld en zinvol leven
Hij zag de wereld werd bemind en hij had lief
Hij heeft het noorderlicht gezien en de Seychellen
Toen daar het woord 'toerisme' zelfs nog niet bestond
Hij kan je alles van Noord Afrika vertellen
Maar San Lorenzo brengt een glimlach om zijn mond
Hij zoekt geen troost of medelij
Want alles gaat een keer voorbij