Ben Kedim Yatağım
Aksu Sezen
Özledim koynunda uyanmayı yarı baygın sabahlara
Hiçbir şey düşünmeden, konuşmadan
Dalıp gitmek uzaklara
Sonra düşmek ölüm gibi uçurumlara
Nerdesin, sesin nerde
Kirpiğinden düşen hüzün hala yerde
Hepsi boş
Kazanmalar, başarmalar
Dilediğim onaylanmalar
Yoksun
Haklıydı diyorum soranlara
Ve karanlık perde perde sönerken
Gün seferden dönerken
Başlar aynı tören
Hayat bıraktığı yerden
Tüm hızıyla dönerken
Ben onu seyrederken
Çıkar gelir akşam
Ben, kedim yatağım
Çok şikayetçiyiz senden