Kot Teofil

Czarny kot się skrada za oknami
W każdą noc się skrada czarny kot
Kiedy gwiazda spada nad dachami
Srebrne pręgi jak kot

Na okiennym murze przyczajony
Cicho pomrukuje w każdy zmierzch
Rudy księżyc w chmurze to znajomy
I gołębie nocne pośród wierzb

Ma Teofil na imię
Lecz Teo mówią mu
Chodzi latem i w zimie
I mruczy nam do snu

Czarny kot Teofil opowiada
O swym życiu pośród kocich dróg
Gada mruczy gada
Sny przynosi i podrzuca na próg

Na okiennym murze przyczajony
Cicho pomrukuje w każdy zmierzch
Rudy księżyc w chmurze to znajomy
I gołębie nocne pośród wierzb

Kiedy zasnąć nie możesz
Zamruczy ci do snu
O przygodach na dworze
U króla kociąt stu

Ale kot Teofil kot samotnik
Chociaż zawsze chadza drogą sam
Chciałby czasem bardzo w domu twoim
Koło pieca spać raz

Choć raz w zły czas choć raz