Τάκου-τάκου, ο αργαλειός μου

Πέρνα σαϊτα μου γοργή
Με το ψιλό μετάξι
Νά'ρθει ο καλόσ μου τι να βρει
Να βρει χρυσά ν' αλλάξει

Τάκου τάκου ο αργαλειόσ μου
Τάκου κι έρχετ' ο καλόσ μου

Μαντήλι από το δάκρυσμα
Δεν του 'μεινε στα ξένα
Αρχοντοπούλεσ τον ζητούν
Κι αυτόσ πονεί για μένα

Τάκου τάκου στην αυλή μου
Ώσπου να 'ρθει το πουλί μου

Εγώ το φάδι θα γενώ
Και κείνοσ το στημόνι
Που να μπλεχτεί με το πανί
Και πια να μην γλιτώνει

Τάκου και σε λίγο φτάνει
Για τιμή και για στεφάνι