Το πάτωμα

Κοντά στα κύματα
Θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτεσ
Μ' αλυσίδεσ και παγώνια
Και μεσ στη θάλασσα
Θα ρίξω το κρεβάτι μου
Γιατί κι οι έρωτεσ
Μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
Να κλείσω και τα μάτια
Γιατί υπάρχουν κι άτομα
Που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
Κι ανοίγω το παράθυρο
Κι αυτό που κάνω
Ποιοσ σου το' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
Το μηδέν μου με το άπειρο
Και βρίσκω ανάπηρο
Τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
Να κλείσω και τα μάτια
Γιατί υπάρχουν κι άτομα
Που γίνονται κομμάτια