Παρανομία

Θέλω να βρεθούμε δεσποινίσ μου να τα πούμε
Με φεγγάρι σ' έρημη ακρογιαλιά
Η παρανομία θέλει γούστο και σοφία
Και το ξέρουμε κι οι δυο τόσο καλά

Είναι ένα παιχνίδι
Που τολμάνε τόσοι λίγοι
Γιατί μάθανε να ζούνε ευπρεπώσ
Κάνουνε τουσ σοβαρούσ
Μα από πίσω τουσ ακούσ
Όλοι να ρωτάνε τι και πώσ

Θέλω σ' ένα πάρκο σ' ένα δέντρο από κάτω
Να σκηνοθετήσουμε ένα βιασμό
Κάτι να σοκάρει τα θεμέλια να λιμάρει
Σ' ένα σύστημα βρεγμένο μ' αγιασμό

Είναι ένα παιχνίδι

Θέλω κάποιο βράδυ μέσα στο βαθύ σκοτάδι
Κανονιέσ να ρίξω απ' το λυκαβηττό
Να ξυπνήσει η πόλη κι οι φιλήσυχοι πολίτεσ όλοι
Ν' αναρωτηθούνε τάχα τι είν' αυτό

Πώσ αλλιώσ να μάθουνε όλοι τι θα πάθουνε
Έτσι που 'ναι σοβαροφανείσ
Και στο δικαστήριο θα 'μαι σαν μυστήριο
Έλα θα γελάσεισ αν με δεισ

Θέλω να βρεθούμε δεσποινίσ μου να τα πούμε
Με φεγγάρι σ' έρημη ακρογιαλιά
Η παρανομία θέλει γούστο και σοφία
Και το ξέρουμε κι οι δυο τόσο καλά