รอเธอ

คิดถึงบ้านน้อยเราอยู่เคียง
ด้วยสำเนียงแห่งรักยากนักลืมได้
เธอจ๋าก่อนที่จากไป
โปรดคิดตรองด้วยใจว่าใครเขาห่วง

เธอมองที่พระจันทร์พร่างพราย
ด้วยแสงนวลเฉิดฉายรอเธอคว้ามัน
ฉันหรือกล้าเผยคำต่อกัน
ด้วยหัวใจเธอนั้นใฝ่ฝันหาใคร

ดังแก้วร้ายเราสองต้องมาแยกกัน
ด้วยจันทร์ทอแสง
วันสิ้นแรงจงคืน
หวนมาที่ฉันด้วยวันฉันรอ

รอเธอโปรดหวนคืนกลับมา
บ้านน้อยที่เหว่ว้าคอยหาเธออยู่
รู้ไหมที่หัวใจเจ็บช้ำ
สุดระกำเท่าใดรอให้ย้อนมา

ดังแก้วร้ายเราสองต้องมาแยกกัน
ด้วยจันทร์ทอแสง
วันสิ้นแรงจงคืน
หวนมาที่ฉันด้วยวันฉันรอ

รอเธอโปรดหวนคืนกลับมา
บ้านน้อยที่เหว่ว้าคอยหาเธออยู่
รู้ไหมที่หัวใจเจ็บช้ำ
สุดระกำเท่าใด รอให้ย้อนมา