Daleka Droga Do Domu
Coma
Pierwszy podmuch wiosny budzi lęk,
Porcja ciepłych złudzeń przenika do serc,
Ptaki oszalałe fruną z drzew,
Mocniej czuję każdy mały smak i żal,
Każdy strach i gniew.
Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił,
Na nowe dni, ile szans?
Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił
By dalej żyć, w taki czas?
Obezwładniająca siła dnia,
Siła, z jaką w miastach odradza się maj,
Chciałoby się zacząć jeszcze raz,
Chciałoby odnaleźć zmarnowany czas,
Utracony blask.
Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił,
Na nowe dni, ile szans?
Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił
By dalej żyć, w taki czas?