Το κόκκινο μπουρνούζι

Μ' ένα ζευγάρι κιάλια από το μπαλκόνι
Κρυφοκοιτούσα όταν άναβε το φωσ
Κι αυτή που ήξερε καλά από καψόνι
Μπροσ το παράθυρο γδυνόταν διαρκώσ

Και το κορμάκι τησ που πονηρά κουνούσε
Όταν κατέβαζε τισ νύχτεσ τα ρολά
Πίσω απ' το κόκκινο μπουρνούζι που φορούσε
Μου είχε πάρει τα μυαλά για τα καλά

Πέρασαν χρόνια κάπου έξι από τότε
Και το κορίτσι που το κοίταζα κρυφά
Βαριεστημένα το κοιτάζω πότε πότε
Κι ασ παντρευτήκαμε απ' αγάπη ξαφνικά

Κι αυτό το κόκκινο μπουρνούζι μου τη σπάει
Και το κορμί τησ μ' εκνευρίζει όταν κουνά
Αφού το ξέρω τώρα ότι μ' αγαπάει
Δεν θέλω πια να μου το δείχνει φανερά

Έτσι τα βράδια στο μπαλκόνι μου μονάχοσ
Δήθεν τ' αστέρια το φεγγάρι πωσ κοιτώ
Μα να που είδα μια φιγούρα εκεί στο βάθοσ
Κι ίσωσ να είναι αυτό το κάτι που ζητώ

Κι όμωσ το ξέρω πωσ κι αυτό το κάτι άλλο
Άμα μια μέρα το αποκτήσω θα χαθεί
Σαν μια κατάρα ότι σκέφτομαι το φτάνω
Μα εκεί που φτάνω είμαι πάντα στην αρχή

Μ' ένα ζευγάρι κιάλια από το μπαλκόνι
Θα ψάχνω πάντα στη ζωή το ιδανικό
Αυτό που μόνο στο μυαλό μου επιβιώνει
Κι εξαφανίζεται όταν γίνει αληθινό