Mantra

Pokochałam Cię na zawsze
Powtarzałam to jak mantrę
Nie wiedziałam że zapłaczę
Lecz nie umiem kochać Cię inaczej

Pokochałam Cię na zawsze
Powtarzałam to jak mantrę
Nie wiedziałam że zapłaczę
Lecz nie umiem kochać Cię inaczej

Hej skarbie co tam u Ciebie
Mówią że znów jesteś sama
Czas się ustabilizować jak mówiła Twoja mama
A Ty sens gubiłaś gdzieś i kolejny związek masz za sobą
Choć dla Ciebie cenne być i mieć to być z kimś
równe jest mieć kogoś
Zakochałaś się na zawsze to był Twój największy błąd
On jest pewnie teraz z nią i się pewnie dobrze bawi pijąc Sauvignon
Ile naklejek musiałaś zebrać żeby zdobyć tego słodziaka
Który Cię porzucił samą jak niekochanego psiaka

Pokochałam Cię na zawsze
Powtarzałam to jak mantrę
Nie wiedziałam że zapłaczę
Lecz nie umiem kochać Cię inaczej

Tyle robiłaś żeby zawsze był z Ciebie dumny
Gdy on za plecami wbijał gwóźdź do Twojej trumny
I tracisz czucie w ciele jakby naprawdę Cię pochował
Już Cię nie kocham rzucił wtedy zapadła cisza grobowa
Masz te pamiątki masz ochotę rzucić nimi o ścianę
Te piękne czasy dziś nazywasz zdrowo pojebane
Gdybyś wtedy mogła go nie spotkać
I nie tworzyć tego chorego związku
Bo te chwile upojne boleśnie gryzą tak że jesteś w proszku

Pokochałam Cię na zawsze
Powtarzałam to jak mantrę
Nie wiedziałam że zapłaczę
Lecz nie umiem kochać Cię inaczej

Idziesz przed siebie wkuta
I znowu bierzesz fajki w kiosku
Myślisz czy jutro na onecie napiszą o Twoim skoku z mostu
W głowie masz chore jazdy
Znów z uśmiechem myślisz o śmierci
Uwierz nie warto robić sobie kuku przez miłosne rozterki
Jebać to
Przecież nie pierwszy nie ostatni
Zawsze na cztery łapy spadasz bo masz żyć bilans dodatni
I niech ona go sobie bierze i niech spierdalają na księżyc
Pasują o siebie jak jej słodka twarz do Twojej pięści

Pokochałam Cię na zawsze
Powtarzałam to jak mantrę
Nie wiedziałam że zapłaczę
Lecz nie umiem kochać Cię inaczej

Pokochałam Cię na zawsze
Powtarzałam to jak mantrę
Nie wiedziałam że zapłaczę
Lecz nie umiem kochać Cię inaczej